سایت کربلایی حسن توزی بندر گناوه

دفتر هفدهم

احمد خان دشتی

احمد خان ،فرزند محمدخان دشتی است.محمد خان خود از شعرای مشهور دشتی است که در سال 1249 متولد و در سال 1298 وفات یافته است.در منبعی که ما در دسترس داریم  شعر دشتی و دشتستان... تاریخ تولد و وفات احمد خان قید نشده است

حکومت پدر به او نرسید زیرا عمو زادگانش آن را از جنگ وی بیرون کشیدند .

او عاشق و دلباخته دختر عموی خود بود.

عموی او ،حیدر خان وارث حکومت محمد خان شده بود.

او تا پایان عمر گرفتار عشق بود . عشقی که با وصال سامان نیافت زیرا برادر معشوق جمال خان که خانی مقتدر بود نه تنها به این وصلت روی موافق نشان نداد.

بلکه عاشق ترانه سرای را به لاور تبعید کرد

و تا زنده بود.دلسوخته و سرود گوی در انجا ماندگار شد.

دوبیتی های احمد خان دشتی شور و حال خاصی دارد.متاسفانه جز تعدادی اندک از آنها باقی نمانده و به احتمال جزو ترانه های دیگر آمده است.

اگر غزل و قصیده ای هم سروده باشد چیزی از آنها باقی نمانده است.

چنین مینماید که او به گرد آوری و تدوین سروده های خود اعتنایی نداشته است.

اگر نه پای مهرت در میان بود

مرا کی دوستی با دشمنان بود؟

اگر شور گلش در سر نبودی

چرا بلبل به هر خارش مکان بود؟

دریغا کز چمن سرو روان رفت

بهار عمر بر باد خزان رفت

به صد حسرت به هنگام وداعش

به ره ماندم،چو گرد و کاروان رفت

ندارم طاقت هجرانت ای دوست

همین دست من و دامانت ای دوست

زپیمان بر نگردم، تا نگردد

سرم چون گوی در میدانت ای دوست

پس از چندی به خوابت دیده ام دوش

نگردد لذت انم فراموش

هنوزم هست دیدار تو در چشم

هنوزم هست گفتار تو در گوش