سایت کربلایی حسن توزی بندر گناوه

چند نمونه از اشعار فايز تا با شخصيت این شاعر بيشتر آشنا بشويد :

پس از مرگم نخواهم های هايی

نه فرياد و نه افغان و نوايی

بگوييد گشته فايز کشته دل

ندارد کشته دل خون بهايی

دل از من چشم شهلا دلبر از تو

لب خشکيده از من کوثر از تو

بنه بر جان فايز منت از لطف

سر از من سينه از من خنجر ازتو

مرا در پيش راهی پر زبيم است

از این ره در دلم خوفی عظيم است

برو فايز مينديش از مهابت

که آنجا حکم با رب رحيم است

دو معنی بر من آمد صعب دشوار

اول پيری اخر فرقت يار

اگر پيدا شود فايز پرستی

جوانی از کجا ارم دگر بار

خوشا روزی که گل بودی و بلبل

تو گفتی صبر کن کردم تحمل

الهی دشمن فايز بميرد

گل از بلبل بريد و بلبل از گل

این هم يک شعر در وصف فايز دشتی:

يکی گويد که فايز اهل دشتستان است

ديگری گويد که دير يا که تنگستان است

من که دانم که فايز اهل دشتي است

و خواهم گفت این حکایت

که او قلب تپنده کل ایران است

همنشين با باباطاهر حافظ و سعدي است

چرا که گويد:مرا ياران وصيت اینچنين است

که هر کجا که جانان در کمين است

بدوش انجا بريد تابوت فايز

که جای تربتم ان سرزمين است

اینگونه بود که فايز گشت کشته دل

شد همنشين در خاک نجف با حضرت دل