شعری محلی به گویش گناوه‌ای از ایرج شمسی‌زاده:
شعری محلی به گویش گناوه‌ای از ایرج شمسی‌زاده:
یارون وَ دهس زندگونی گله‌مندم
وَ ای بلایل آسمونی گله‌مندم
راسش وَ رفیقل خُمونی گله‌مندم
حقیقتش مو وَ فلونی گله‌مندم
یارون وَ دهس زندگونی گله‌مندم
وَ ای بلایل آسمونی گله‌مندم
راسش وَ رفیقل خُمونی گله‌مندم
حقیقتش مو وَ فلونی گله‌مندم
،
مِی ماشکی وَ خُت شکی، نَه پَی تِنُم مو
زَهلت نره بات هیچ کاری نیکنم مو
غمخوار مردم بورکی تَینا مُنُم، مو
فقط هَمَی جا گَپَلُمَ ایزنم مو
،
یادت نیایه روزگار سال قحطی؟
سالی که واویدن همه پامال قحطی
سی هیچکی نمُنده بی ده حال قحطی
بُردن وَ تَی مو گندم پاچال قحطی
،
خَردن نمک سیر و نمکدون اِشکنادن
سُفره‌یْ که چاس عالمی بی وَهرِنادن
یه لقمه‌یْ سی کُم بَچْیَل خم ننهادن
جایوردَه رُفتِن گلّه سر جاش چارنادن
،
بُز گَر وَ اَو سرچشمه آخر کُم پُر آوی
مِن پوسِ گُرگَل رَه وُ گیر خُور خور آوی
"شیرو" که دهس ِ دَیشَ اِشکُند و کُر آوی
کِلیل ترَهْقَی بی که آخر دَمپُر آوی
،
نوکیسه اسب دولت اُفتا زِرِ رونش
دَ جَی نَبی سی مثلَ مو زِر آسمونش
گَرْدَی عروس پا در رکاب چِل گَز زَبونِش
«خَسی خَسی تو مرخصی» بی مِن دهونش
،
هر جا که آشه کا کچل فرّاشه دایُم
تک طَیفَیَلْشَو قوم و خویشش باشِ دایم
سی شاهدش هی دیمِش هم دینداشِ دایم
تِروک دَی بَو مُرده بو بالاشِ دایم
،
داغِل همِی چی یاوِه مَی قاشق نشِشته
هم داغِلِ آسیدَه ِ یِ هم مِن گِلِشتَه*
هم مِن لِلَک غَلْط ایزنه هم آش رشته
کارش وَ شیطون بِتّره ، نومش فرشته!
،
سَیلِ خر پیرو کُن و اُوسارِ رنگین
گَردَی جوون فیس ایکنه، سیرَش بخندین
کَه جُوش زیاد آویده، حیف قاپ پَرپین
صاب پا کلُفتش ایکشه سر خر سنگین
،
رَه خَهکلونه تِر سواری هیچ نیسی
غیرَ سه چارتا لَک و لیوه‌ی گیچ نیسی
مُرغل کُرِک واویدنه، بیچ بیچ نیسی
دل درد کُشتم یه دوای دل‌پیچ نیسی
خَر خَهسَه وُ صحاب نَخُشنودِه خُمونی
ایگِن که آرد ایبیزی پاتْ ایجُنبه، دونی؟
دنیا چپی چَواسَه واوی اَی فلونی
سی میرَی دَی‌مون هاسَی ایگیم "عاموجونی"
مِن دشتسون خو ما دِیَه کاری نداریم
بِیم وَ دهدارون وُ تعزیه دِر آریم
بَلکی که زیتر رَفتَوَ زِر گِل درآریم
تلافی دنیایه و جونش در بیاریم
دِز نابلد بیدیم ما وَ زَیمَ کَهدون
درمُنده اوویدیم نه اُو بی وُ نه دون
گفتیم بِریم سی پنگ خرمَی تا برازگون
گَردَی جهازِ بی شِرَی اُفتَیم َ طیفون
هر چی بلا سی عبدلای تا قیومت
نها مصیبت بید سیش دیندا قیومت
جاش نی نَه ای دنیا، نه او دنیا قیومت
باید بگیم سیش واقیومت وا قیومت
دیندَی مُو ایگن غورَه بی وُ چه وُ چه بی
اینَی که دایم دُورِ پُشتیکشون گره بی
گشتم هِمَی جا ریشه‌شون زِر لیر و زِه بی
پاتیل سی پاتیلَک ایگه ریت سه بی
هر چی عوض داره گِلَه‌ی نداره جونُم
گَردَی که سیم ایخوندی آخر سیت ایخونم
اَه سی تلافی بو هَنی زنده ایمونم
روزی ایایه که مُنَم خَرْمَ بِرونم
سلام
اميدوارم حالتون خوب باشه، با اذن حضرت زهرا س انشاالله مسافر كربلا و نجف اشرف خواهم بود. حتما به ياد شما خواهم بود.
امام رضا ممنونتم
حلالم كنيد . . .
ضمنا با مطالبي جذاب و جديد به روزم، منتظر حضور سبز شما هستم
التماس دعا
ياعلي