سایت کربلایی حسن توزی بندر گناوه

واحد شهادت حضرت علی(ع)، آهنگ از عبدالحسین خرمایی

امشب اشکم نذر حیدر میشود                     چشمم از مظلومیش تر میشود

باز امشب نوبت غم میرسد                          نوبت اندوهِ قلبم میرسد

امشب از قلبم ترحّم می چکد                      اشک از پیمانه و خُم میچکد

کاش امشب آسمان لب می گشود                قصۀ درد مرا هم می سرود

جامِ مِی امشب چو گلگون میشود                 دیدگان شیعه پُر خون میشود

فرقِ هستی میشود امشب چو چاک               عشق مدفون میشود در زیر خاک

ای نجف با من بگو مولا کجاست                  گو که امشب همسر زهرا کجاست

از نجف نی خون حکایت می کند                 کوفه هم امشب شکایت میکند

کوفه را زین پس دگر آن شیر نیست             دست از دیگر غل و زنجیر نیست

این غل و زنجیر از عهد جفا                        بوده بر دستِ علی مرتضی

شیر آزاد و رها گردیده است                       فُزتُ رَبِک از سرش جوشیده است

شیر را دنیای خاکی تنگ بود                     زندگی در کوفه هم یک ننگ بود

نوزده شب از ضیافت رفته بود                      اندکی هم تا قیامت مانده بود

درب میخانه سحر چون باز شد                     میر مظلومان پر از آواز شد

عزم مسجد کرد آن جان جهان                   دخترش گردیده سوی او روان

رکعت خون را علی قامت ببست                   فرق پاک و پیکرش در خون نشست

لحظه ای چون تیغ را ملجم بزد                   زهر و شمشیر از خجالت ناله کرد

خورد ضربت رأس پاک مرتضی                   خورد ضربت رأس آن شیر خدا

ای علی با رفتنت رنجم مده                        بر دلِ زارِ یتیمان غم مده

جان من سوزد ز داغ غربتت                        از کجا گیرم نشان تربتت

ای فلک چنگی بزن بر موی خود                  زین مصیبت لطمه زن بر روی خود

ای زمین تو صورت خود پاک کن                 پیکر خورشید را در خاک کن