سایت کربلایی حسن توزی بندر گناوه

نوحه ایام محرّم، از مرحوم ناخدا عباس

شیعیان از نو شد ماهِ محرّم، با ناله و غم             زنید و بر سر اندر این ماتم، آه و واویلا آمد محرّم

زینب محزون با چشم گریون، گفت ای برادر        می ­بردنم شام، این قوم کافر، آه و واویلا آمد محرّم

لیلای مضطر گفتا به اکبر با دیدۀ تر                 کن ترک میدان، زین سفر بگذر، آه و واویلا آمد محرّم

یکدم روان شو قدّت ببینم، ای جان مادر            تا نوجوانی داغت نبینم، آه و واویلا آمد محرّم

رخت دامادی، بهرت بریدم، ای جان مادر            آخر نکردی، آن رختت بر تن، آه و واویلا آمد محرّم

رخت دامادی لایق من نیست، ای جان مادر        چون بر تن من غیر از کفن نیست، آه و واویلا آمد محرّم

«ناخدا» هر دم، کن نوحه خوانی، با ناله و غم      در عزای شه کن جانفشانی، آه و واویلا آمد محرّم