سایت کربلایی حسن توزی بندر گناوه

واحد ایام محرّم، شعر و آهنگ از محمّد جواد جعفری همت

ماند خاکستر بجا از خیمه­ های سوخته               سبز شد بانگ عزا از خیمه­ های سوخته

می­رود تا آسمان همراه بانگ یا حسین              شعله شور و نوا از خیمه­ های سوخته

آب آب کودکان تشنه در ظهر عطش                رفته تا عرش خدا از خیمه ­های سوخته

از سفیر تیر صیادان غزالان حرم                      در بیابان شد رها از خیمه ­های سوخته

کز شرار آتش بیداد روئید از جگر                     شیون آل عبا از خیمه ­های سوخته

در غبار آتش و اندوه می­آمد برون                    سروهای سر جدا از خیمه ­های سوخته

ناله ­ها می­داد سر بیمار دشت کربلا                     ناله­ هایی جانگداز از خیمه ­های سوخته

کس در آن وادی غم جز زینب محزون نبود        تا برون آرد ورا از خیمه­ های سوخته

از میان شعله­ های مرگ چون آید برون               اهل بیت مصطفی از خیمه­ های سوخته

می­تراود عطر مظلومیت خون خدا                     تا ابد در کربلا از خیمه­ های سوخته

تا ابد تاریخ شد فریاد خونین حسین                 ثبت شد عشق و صفا از خیمه های سوخته

ناله و ایثار و عشق و تیغ زهرآلود کین              میرسد این ماجرا از خیمه ­های سوخته

از گلوی سرخ اصغر حنجر خونین دین              میرسد بانگ درا از خیمه­ های سوخته

ما چه بر دل هایمان از فرقت او داغ هاست        می­چکد ابر شفا از خیمه ­های سوخته

آبروی عشق از جاه و جلال زینب است              اعتبار نینوا از خیمه­ های سوخته

در غریبستان دشت سرخ و گلگون بلا               می­ تراود ناله ­ها از خیمه ­های سوخته

آتش بیدا زد بر دامن طفلان عشق                    ناله ­هائی شد بپا از خیمه­ های سوخته

کربلا شد کعبه دل  های عشاق حسین                شد بپا سعی و صفا از خیمه ­های سوخته

«جعفری» دستی بزن بر دامن مولای مهر           دردها گردد دوا از خیمه­ های سوخته