سایت کربلایی حسن توزی بندر گناوه

واحد  ایّام محرم، شعر از سید جواد عین الملک

باز گلگون جامه­ای با جان نثاران میرود              جان به کف، بگرفته از آن روزگاران می­رود

بیرق حق را به دوش و گوش بر بانک رحیل        بسته پیمان وفا، همراه یاران می­­رود

سر نهاده در ره معبود خود با اشتیاق                بر لب آهنگ ظفر، با سر به داران می­رود

لب به آب علقمه بنهاد تا نوشد کفی                 کی زیادش کام خشک شیر­خواران می­رود

نی ز نیشِ خنجرش پروا، نی از تیر آوران           گُردرنگین جامه، با خونین تباران می­رود

کاشت بر سینه گل و همراهِ عاشورائیان             در پی مقصود، با چابک سواران می­رود

بر لبش جاری ندای یا اخا ادرک اخا                 رسته از زندان تن با کامکاران می­رود

آنکه سودای شهادت را به سر می­پرورید             غوطه­ور در کام خون با گلعذاران می­رود

غنچه­ها شاداب میگردند هنگام بهار                  این عجب کان غنچه در فصل بهاران می­رود

آنکه خصم از هیبتش می­رفت در آغوش مرگ     این زمان چون برگ گُل با جویباران می­رود

اُسوۀ تقوی چو یوسف از تجلّیگاه عشق              پرده بر رخ کرده با پرهیزگاران می­رود

پیکرش در نینوا افتاده از جوش و خروش           خواهر دل خسته­اش با نیزه ­داران می­رود

همسفر با کاروان شام زین العابدین                  وا أبا گویان به جمع بیقراران، می­رود

عاشقان را بر زبان یا لَیتَنَا کُنَّا مَعَک                  اشک ماتم دیده بر دامن، چو باران می­رود

در غمش حیران به شام تیره شد امّ البنین         با سپاه کینه خیل غمگساران می­رود

میشکافد سینۀ ویرانه را آوای بوم                    در بَرِ زینب سکینه اشکباران می­رود

در طلوعِ فجرِ پیروزی سپاهِ کربلا                     پای بوس حضرتش امیدواران می­رود

سینه مالامال از شوق شهادت صف به صف         لشکر اصحاب ایمان از جماران می­رود