آمد محرّم ماه غم هنگام افغان و ألم شد کشتۀ تیغ ستم بر سینۀ صحرا حسین
واحد ایّام محرم،شعر از سید جواد عین الملک، آهنگ از عبدالحسین خرمایی
آمد محرّم ماه غم هنگام افغان و ألم شد کشتۀ تیغ ستم بر سینۀ صحرا حسین
سنگر به سنگر روبرو منزل به منزل کو به کو دارم حکایت مو به مو از حُرِّ بیهمتا حسین
از بند تن یکسر رها نبض دو عالم خونبها سر داده هر دم این ندا با جمله اعضاء حسین
اینجاست منزلگاهِ ما آزادگی شد راه ما دست خدا همراه ما دین را کند حیاء حسین
هنگامهای بر پا کنم عالم پر از غوغا کنم تا نور حق پیدا کنم ببریده از دنیا حسین
اکنون شما ای کوفیان بر بسته قتلم را میان هشدار میگویم عیان هیهات ذلّت را حسین
رسم شهادت خوی من شد مصطفی الگوی من گو مرگ آید سوی من آماده سر تا پا حسین
من زادۀ پیغمبرم فرزند پاکِ حیدرم صد چاک اگر شَد پیکرم چون کوه پا بر جا حسین
گر زنده دین مصطفی گردد به سیل خون ما شمشیرها را گو بیا ایستاده بیپروا حسین
دشمن هزاران در کمین هم در یسار و هم یمین با نام رب العالمین زد بر صف اعداء حسین
بنموده یاران را فدا لبیک زن حق را ندا افتاده در دشت بلا چون لالۀ حمراء حسین
در موج و خون غلطیده شد جن و ملک رنجیده شد زینب سیه پوشیده شد در ماتم مولا حسین
خونها به هامون شد روان هنگامهای آمد عیان پر زد به سوی لا مکان دل پارۀ زهرا حسین
با ذکر یا رب الفلق زد بوسه بر محراب حق بگرفته از عالم سبق با پیکر رعنا حسین
ارسال دیدگاه