محیا
دفتر چهاردهم
محیا
محیا و علی الظاهر تخلص دو نفر از دوبیتی سرایان است.
صادق همایونی ترانه هایی در کتاب یکهزاروچهار صد ترانه محلی ضبط کرده که تخلص محیا دارند.
در میان ترانه سرایان جنوب استان بوشهر -هرمزگان- ،نیز از ترانه سرایی به نام .... مهیای.....بردخونی. نامبرده شده که در جای خود از وی یاد خواهیم کرد.
او احتمالا ماجرای عاشقانه نداشته است.
یا اگه داشته شرم. مانع به زبان اوردن تمایلات عاشقانه بوده است.
و لذا به یار خود اشاره ایی کرده و گذشته است
بر دوبیتی های محیا مضمون هایی مذهبی غالب است که طی آنها به رسول اکرم (ص) و مولای متقیان علی (ع) صادقانه ابراز اخلاص شیفتگی و ارادت شده است.و دیگر مضمون های شعر محیا را موضوعات عادی زندگی اسب سواری شکار....ووووووو تشکیل میدهد.
منم محیا غلام شاه کرار
به دین احمد و محمود و مختار
همه گویند.محیا ملت کیست؟
اول یار و دوم یارو سوم یار
عجب لیل و نهاری دیدم امروز
عجب فصل بهاری دیدم امروز
عجب بخت بلندی داشت محیا
ولم در رهگذاری دیدم امروز.
سحر گاهی برفتم سیل باغی
بدیدم بلبلی در چنگ زاغی
به بین از قدرت مولای محیا
بزیر دود می سوزه چراغی
شه من خیمه در باغ ارم زد
گذشت از عرش و بالاتر قدم زد
گذشت از عرش هم مولای محیا
دم ایوان سلطانی علم زد
ارسال دیدگاه